အားမာန္သစ္(ပုလဲ): လူ ႏွင့္ စာေပ

Tuesday, October 16, 2012

လူ ႏွင့္ စာေပ

Unknown | 11:53 AM |

လူသားတို႔၏အသိပညာဇစ္ျမစ္ကိုရွာေဖြတူးဆြၾကည့္ပါလွ်င္ စာေပ ဟူေသာပင္မမိခင္မွေပါက္
ဖြားလာသည္ဟုဆိုပါက မွားအံ့မည္မထင္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္စာေပမေပၚထြန္းခင္အခ်ိန္
ကာလ ႏွင့္ ယေန႔စာေပေခတ္ကာလမွာလြန္စြာျခားနားလြန္းလွေပသည္။ႏႈတ္တစ္ရာစာတစ္လံုး
ဆိုသကဲ့သို႔စာေပ၏အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမွာမ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳလွေပရာ ကမၻာတစ္၀ွမ္း
လံုးရွိႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ စာေပျဖင့္သာလွ်င္မွတ္ေက်ာက္တင္လာခဲ့ၾကသည္မွာေခတ္အဆက္ဆက္
တိုင္ခဲ့ေပၿပီ။၎တို႔သည္ မိမိဘာသာ၊ မိမိ ယဥ္ေက်းမႈကို စာေပ ဟူေသာသေကၤတျဖင့္ တည္
ေဆာက္ခဲ့ျခင္းမည္၏။စာေပမရွိလွ်င္ သမိုင္းဟူသည္မွာျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္မရွိေခ်။လူသားတို႔၏အသိ
တရားတို႔သည္လည္းေကာင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမရွိႏိုင္ေတာ့ေခ်။ဘာသာတရားႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈပိုင္းဆိုင္ရာတို႔
သည္လည္းဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေပလိမ့္မည္။ထို႔ေၾကာင့္ စာေပ ဟူသည္လူသားတိုင္း၏
ဘ၀ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာရတနာတစ္ပါးမည္ေပ၏။
စင္စစ္လူ႕ေလာကသမိုင္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ကဗၺည္းေမာ္ကြန္းတင္ျခင္းမွအစျပဳကာ
ေက်ာက္ထက္၊ေပထက္ ႏွင့္ ယခုမ်က္ေမွာက္ စာ႐ြက္မွသည္ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ထိုမဆင့္အင္တာနက္
ထိတိုင္ တိုးတက္လာေသာေခတ္ႏွင့္အညီ စာေပေလာက၏ က်ယ္ေျပာလာျခင္းမွာလည္းဆိုဖြယ္
ရာမရွိေတာ့ေခ်။သို႔ဆိုေစကာမူ ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ စာေပကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးရန္ အထူးလုိအပ္လွေပ
သည္။ဦးစြာပထမ စာေပႏွင့္ရင္းႏွီးေအာင္လုပ္ေဆာင္ရေပမည္။အေၾကာင္းမွာ စာေပကိုခ်စ္သည္
ဆိုၿပီး စာမဖတ္လွ်င္ထိုသူသည္ စာေပႏွင့္မရင္ႏွီးေသးေသာလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။မိမိ
ငယ္စဥ္ကသင္ယူလာခဲ့ေသာ စာေပသည္ မိမိ၏နာမည္ကိုေရးတတ္႐ံု၊ဖတ္တတ္႐ံုမွ်ေလာက္သာ
မဟုတ္ေပ။မည္သည့္ စာမ်ဳိးကိုမဆို ဗဟုသုတ ရေစလိုျခင္းအလို႔ငွါ သင္ယူလာခဲ့ၾကျခင္းပင္။ထို႔
ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားစာၾကည့္တိုက္မွဴး ဦးခင္ေမာင္တင္ က "႐ုပ္ခႏၶာႀကံခိုင္ေတာင့္တင္းရန္ အာဟာ
ရမ်ဳိးစံုကိုစားေသာက္ေပးရသကဲ့သို႔ စိတ္ခႏၶာ ႀကံခိုင္ေတာင့္တင္းရန္စာအုပ္ေကာင္း မ်ဳိးစံုကိုဖတ္
႐ႈေပးရမည္။စာဖတ္ဖို႔ စာသင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။စာတတ္လ်က္ စာမဖတ္သူသည္ စာမတတ္သူႏွင့္အ
တူတူသာျဖစ္၏။ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းသည္ မသိမႈ(အ၀ိဇၨာ)ေၾကာင့္
ျဖစ္သျဖင့္ စာငတ္၊ေပငတ္၊အသိငတ္သည့္ မတ္တတ္ေျခာက္ေသာသစ္ပင္လိုု ျဖစ္ေနရေသာလူ
အမ်ားစုအတြက္ခိုကိုးရာ လူထုတကၠသိုလ္၊သို႔မဟုတ္ ျပည္သူ႕စာၾကည့္တိုက္မ်ား ေပၚထြန္းရွင္သန္
လာဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔ " ဟု တိုက္တြန္းထားေပရာ စာေပသည္မည္မွ်ေလာက္ထိအေရးပါသည္ကို
သတိခ်ပ္ၾကေစလိုပါသည္။Intelligence ဟုဆိုေသာ အသိဥာဏ္သည္စာေပႏွင့္အၿမဲတမ္းထိစပ္မႈ
ဆက္ႏြယ္မႈရွိေနမွသာလွ်င္ ထက္ျမက္ေသာဥာဏ္ရည္ ဥာဏ္ေသြးျဖစ္လာႏိုင္ေပမည္။
အထူးဆိုရလွ်င္ လူသားတိုင္းစာဖတ္ရန္လိုအပ္ေပသည္။နီးစပ္ရာ လက္လွမ္းမွီရာစာေပမ်ား
ကိုဖတ္သင့္သည္။ယေန႔ ေခတ္လူငယ္တို႔၏ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ေရပန္းစားေနေသာစကားတစ္ခ်ဳိ႕ရွိ၏။
ယင္းမွာ မိမိတို႔၏ႏိုင္ငံသည္မတိုးတက္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရပင္ျဖစ္၏။တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွစကာ မိ
သားတစ္စု၊မိမိ႐ြာ၊မိမိၿမိဳ႕နယ္၊ယင္းမွအစျပဳကာ မိမိႏိုင္ငံ တိုးတက္ရန္အတြက္ ဦးစြာလုပ္ေဆာင္သင့္
သည္မွာ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏တာ၀န္သည္ တကုိယ္ရည္အစျပဳျခင္းမွ
လူသားအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သင့္ေပသည္။ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းကိုလိုက္သည္ဆိုျခင္း
မွာ မ်က္စိဖြင့္ နားစြင့္ရန္အတြက္ စာေပသည္အဓိကအေဖာ္မြန္ျဖစ္ေပရာ မည္သည့္စာမ်ဳိးကိုမဆိုလစ္
လ်ဴမ႐ႈ၊ဥပကၡာမျပဳဘဲ က်င့္သားရေအာင္ဖတ္႐ႈေနသင့္ေပသည္။မိမိဖတ္လိုက္ေသာအေတြ႕အႀကံဳသည္
မိမိတစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲအတြက္သာမက အမ်ားအတြက္လည္္း အက်ဳိးျပဳရာေရာက္ေပသည္။ထို႔ေၾကာင့္
စာဖတ္ျခင္းသည္ မည္သည့္အေၾကာင္းမ်ဳိးေၾကာင့္ျဖစ္ေစအ႐ံႈးမရွိႏိုင္ရကား အားလပ္ေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေစ
မအားလပ္သည့္ၾကားမွျဖစ္ေစ စာဖတ္ရန္အတြက္အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပးသင့္ၾကေပသည္။ဖတ္ၿပီးလွ်င္မွတ္
ရေပဦးမည္။မွတ္ၿပီးလွ်င္ျပန္ေျပာျပႏိုင္စြမ္းရွိရေပမည္။သို႔မွသာလွ်င္ စာဖတ္ျခင္း၏အက်ဳိးကိုခံစားရေပမည္။
မိမိသိထားသည့္အေၾကာင္းအရာ၊အသိပညာမ်ားကိုလည္း မွ်ေ၀တတ္ရန္အထူးလိုအပ္လွေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္ကာလမွအစျပဳကာ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔အတြက္စံျပျဖစ္ႏိုင္ေလာက္
ေသာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ တန္ဖိုးရွိေသာလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ စာေပကိုလိုက္စားၾကရန္ႏႈိး
ေဆာ္တိုက္တြန္းလိုက္ရေပသည္။